Als je echt van iemand houdt iemand alles toevertrouwt, één die echt weet hoe je bent ook je zwakke plekken kent. Die bij je staat en vergeeft één die 'naast' en 'in' je leeft, dan voel je pas wat…

Afscheid nemen doet zo pijn Afscheid nemen doet zo zeer Om je blikken zonder woorden Om je warmte van weleer Om je ogen Om je handen Om je glimlach keer op keer Om de dagen Om de uren Om eergister…

Als een vale grijze sprei viel de schaduw over mij ik heb gehuild, maar vatte toch weer moed de dagen waren leeg en grauw ik wist wel dat het komen zou het gaat niet zo, dat je ineens de geest zult…

Als ik dood zal zijn... Zult Gij mij dan dragen, God, Zoals een moeder draagt? Mag uw schoot mijn nieuwe wereld zijn onverwoestbaar teder ? En is Uw adem dan de polsslag van mijn leven Uw liefde,…

Als ik dood zal zijn… Zult Gij mij dan dragen, God, Zoals een moeder draagt? Mag uw schoot mijn nieuwe wereld zijn onverwoestbaar teder ? En is Uw adem dan de polsslag van mijn leven Uw liefde, mijn…

De avond komt zo stil, zo stil, zo traagzaam aangetreden, dat geen en weet, wanneer de dag of waar hij is gegleden, ’t is avond, stille … en mij omtrent is iets, of iemand, onbekend, die zachtjes mij…

De dag dat jij ging Kwam de zon Elke gele bloem Die we zien onderweg Zal een grafzerk zijn Geen zware donkere steen Koud me feiten in gebeiteld Maar een zacht en helder licht Met dromen ingevuld

De Heer is mijn herder, mij zal zal niets ontbreken. Hij wijst mij te liggen in grazige weiden. Hij voert mij naar wateren der rust. Hij behoedt mijn ziel voor verdwalen. Hij leidt mij in sporen van…

Heer, wij danken U voor haar liefde, vriendschap, wilskracht en levensdurf. Wij bidden U, geef ons de moed haar opname in Uw vreugde te aanvaarden.

Wij zaten samen , zwijgend mijn lieve moeder en ik. Bij elk klokgetik kwam haar stervensuur, nader en nader.

Het is weer winter in november, zo zet zich het gefluister aan en klinkt dan zachter, onbestember, Het is weer winter in november, maar spoedig zal ons méér ontgaan. De dagen worden kort en somber…

Hij was rustig en goed lijk hij had geleefd zijn fijne hand heeft gebeefd op de mijne. Een nevel van ontwakend land... M. Gijsen

Ik heb gedroomd, o moeder dat gij op sterven laagt, en voor het af te sluiten mij lang in d'ogen zaagt. Gij spraakt van eerlijk blijven, van recht door 't leven gaan; hebt toen nog eens geglimlacht,…

Je hebt iemand nodig stil en oprecht die als het er op aan komt voor je bidt of voor je vecht pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient dan pas kun je zeggen: 'k heb een vriend.

Omdat het leven zo mooi was samen met jou is zonder jou het leven moeilijk. Veel pijn heb je geleden. Verzacht door zachte zorgen en begrip van oude collega's. Wij willen ons niet verliezen in het…

Op de eilanden in de Zuidzee komt er een dag in het leven van ieder mens waarop hij weet dat het tijd is om afscheid te nemen van zijn vrienden en vaarwel te zeggen en weg te varen, en dat doet hij,…

Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden, je hebt het meer dan moedig gedaan. Wie kan begrijpen wat je hebt geleden? Wie kan voelen wat je hebt doorstaan? God, Gij neemt het leven niet van ons…

Steeds haar eigen weg gezocht, steeds haar eigen weg gevonden. Nu ook vond zij haar weg naar de bevrijdende rust.

Steeds z'n eigen weg gezocht, steeds z'n eigen weg gevonden. Nu ook vond hij z'n weg naar de bevrijdende rust.

TEN LAATSTE De bomen wuiven zacht, de bladeren zingen; en ik die u door duizend dalen heb gezocht troost nu mijn hart voor de vergeefse tocht hier is het eind, waartoe ik ééns moest dringen Mij…

Vaarwel … in ’t ander leven zal God U loon naar werken geven, terwijl wij hier nog lange jaren ’t geheugen van uw deugd bewaren.

Want van die goede waart ge die goud in 't hart bewaren: de wereld ziet er overheen maar God zal ze openbaren G. Gezelle

We zullen je missen elke dag in kleine eenvoudige dingen, ons verdriet is groot, maar mooi is de herinnering aan al het goede dat zij in zich had. Leven is weven, sterven is zijn geweven stuk…

Wie vrolijk is en niet verzaakt, wie goed is en zelden klaagt, wie daarom het mooiste op aarde ziet, heeft nog mooie dagen in ’t verschiet. Degene die de dood ons schijnt te ontrukken verlaten ons…

Wij zaten samen , zwijgend mijn lieve moeder en ik. Bij elk klokgetik kwam haar stervensuur, nader en nader.

Zo tedere schade als de bloemen vrezen Van zachte regen in de maand mei, zo koel en teder heeft uw sterven mij schade gedaan, die nimmer genezen. W. Bunzing